LDK-ja në panik: Lumiri kërkon shpëtim te Fatmir Limaj
Takimi i fundit mes Lumir Abdixhikut dhe Fatmir Limajt nuk është rastësor. Ai është pasqyrë e qartë e frikës që ka përfshirë Lidhjen Demokratike të Kosovës, parti dikur gjigante që sot endet pa busull, pa ide dhe pa besim në vetvete.
Kur një parti që dikur udhëhiqte vendin me vizion e kredibilitet, tash kërkon mbështetje nga një subjekt i vogël e pa ndikim si Nisma, kjo tregon më shumë për gjendjen e saj të mjerë sesa për ndonjë strategji politike.
LDK-ja e Abdixhikut e di shumë mirë se në zgjedhjet e ardhshme nuk hyn më si forcë serioze, por si parti që lufton për mbijetesë. Rënia e vazhdueshme në anketa, mungesa e strukturës në terren, përçarjet e brendshme dhe udhëheqja pa frymë kanë bërë që elektorati tradicional të humbë çdo besim. E në vend që të bëjë autokritikë e të rifreskojë partinë, Abdixhiku ka zgjedhur rrugën më të lehtë — kërkimin e aleatëve për ta mbuluar dobësinë.
Por aleanca me Fatmir Limajn dhe Nismën nuk është shpëtim, është dëshpërim. Nisma prej kohësh nuk e kalon pragun zgjedhor dhe është bërë sinonim i një partie që ekziston vetëm në letër. Kështu që, në vend që ta forcojë LDK-në, një koalicion i tillë vetëm sa e fundos edhe më shumë, sepse e barazon me partitë që kanë humbur çdo ndikim publik.
Ky takim mes Abdixhikut e Limajt është një sinjal paniku, jo vizioni. Është përpjekja e një udhëheqësi që nuk beson më as në veten, as në partinë që drejton. Ai kërkon të futet në zgjedhje me dikë tjetër, sepse e di se vetëm nuk mund t’i përballojë pasojat e dështimeve të veta.
LDK-ja sot nuk ka nevojë për aleanca kozmetike, por për guxim — për të pastruar radhët, për të rikthyer idealin dhe për të ndërtuar një udhëheqje që frymëzon. Derisa Abdixhiku të vazhdojë me logjikën e mbijetesës përmes pazareve, LDK-ja do të mbetet peng i frikës dhe i rënies së vet.
