Propaganda serbe në studiot e mediave shqipe – Kur gazetarët u japin mikrofonin UDB-ashëve dhe shpiunave

30 vite kritikë ndaj lajmit serb në mediat shqiptare. Sa keq, sot kjo kritikë u argumentua dhe është alarm kombëtar.

Si t’ju besojmë juve, (pa) kryeredaktorë, që për dekada si “burim” informacioni e keni pasur qiftin e Fatmir Shehollit dhe Mehmet Locit; figura të lidhura me UDB-ën, spiunazhin dhe propagandën serbe? Apo jo, AGK Si mund të flisni për “profesionalizëm”, kur përfaqësues të interesave të Beogradit, njerëz të diskredituar publikisht, trajtohen si “analistë”, “ekspertë” apo “njohës të situatës politike”, vetëm e vëtëm për ta sulmuar Albin Kurtin dhe Qeverinë e tijë që po rreziston fashizmin serb?

Ka 30 vite që po e argumentoj se ky maskarrallëk nuk është vetëm dështim profesional, por është edhe bashkëfajësi morale dhe politike.

Të dashur lexues, Ka 30 vjet rresht që kam kritikuar dhe argumentuar hapur këtë dukuri të rrezikshme: “lajmi serb në gjuhën shqipe”, “Lajmi serb burim i lajmit shqiptar”, “Kontrrolli i hapsirës shqiptare nga Beogradi”, “Qeveria e Kosovës sulmohet me lajmin serb”. Është pra ky lajmi serb i përkthyer, i lëmuar dhe i shitur si “burim i lajmit shqiptar” në mediat tona. Apo jo të dashur lexues?

Portale, televizione, radio e gazeta i kanë dhënë mikrofonin bashkëpunëtorëve të UDB-së dhe strukturave të Beogradit, duke i paraqitur si zëra të besueshëm në opinionin publik. Kjo faqe e zezë është bërë jo nga padija, por nga etja për klikime, ndikim politik dhe interesa të errëta për me e nda Kosovën, me ja thy qafën kombit shqiptar.

A ju kujtohet se si e kam argumentuar dhe kam krahasuar mediat tona me Gjermaninë e pasluftës 1945 – 1990?

Le të kujtojmë (përsëri) një krahasim historik: Në Gjermaninë e pasluftës, nëse mediat e kohës do të kishin ftuar bashkëpunëtorët e Gestapos, apo njerëz që kishin shërbyer në strukturat e nazizmit të Adolf Hitlerit, reagimi i opinionit publik, i akademikëve dhe i institucioneve do të kishte qenë i ashpër dhe i menjëhershëm. Këta bashkëpuntorë të Hitlerit nuk do të ishin trajtuar si “ekspertë” ose “analistë”, dhe nuk do t’u ishte dhënë mikrofon e as kamera për të folur në publik për “cështjen gjermane.”

Çdo përpjekje për t’i normalizuar ose për t’i legalizuar këta spiujë do të ishte parë si tradhti ndaj demokracisë dhe e kujtesës historike.

Në të njëjtën mënyrë, figura si Fatmir Sheholli, Mehmet Loci dhe shumë shokë të tyre, të cilët kan punuar për UDB-ën serbe, nuk do duhej të kishin vend në studiot televizive dhe portalet shqiptare. Çdo hapësirë që u jepet këtyre mbeturinave serbe është legjitimim i propagandës dhe manipulimit serb kundër Kosovës tonë të shtrenjtë.

A ju kujtohen trajtesat dhe analizat e mia për këtë problematikë kombëtare? Bëhuni të sinqertë, ju lutem!

Të nderuar lexues, Kur mediat i japin studion një udbashi të njohur, nuk është thjesht një debat televiziv; është një akt propagande, është grusht-shtet i butë.

Kur një udbash paraqitet si “analist”, nuk kemi të bëjmë më me pluralizëm, por me kolaboracionizëm informativ.

Kur figura si Fatmir Sheholli dhe Mehmet Loci marrin status të zërit të nderuar publik, ndërsa gazetarët heshtin, atëherë media nuk informon më, ajo manipulon dhe bëhet pjesë e shkatërimit të Republikës.

Të dashur lexues, Liria e shtypit nuk është liri për propagandën serbe. (Pa)Kryeredaktorë që mburreni me “ekskluzivitete” ndërsa burimet tuaja janë bashkëpunëtorë dhe udbashë të Beogradit, kur burimet e juaja të lajmit janë mediat e Beogradit: ajo që ju e quani gazetari është gënjeshtër, sepse kjo është propagandë serbe e paketuar në formë lajmi. Apo jo, AGK?

Ju gazetarë nuk jeni më mbrojtës të lirisë së fjalës. Ju jeni ndërmjetës të një fushate të organizuar ndikimi, që për dekada është futur në çdo vrimë të medias shqiptare në Tiranë dhe në Prishtinë, dhe, më e keqja edhe në familjen shqiptare.

Konsekuent deri në fund: Depsëza, propaganda nuk është opinion. UDBA-shët nuk janë “zë alternativ” e as “ekspert të sigurisë”.
Manipulimi nuk është gazetari, o bashibuzikë.

Depsëza, Ju që flirtroni e bashkëpunoni me propagandën e Beogradit nuk jeni më media; ju jeni pjesë e problemit, apo jo, AGK?

Bashibuzukë, Koha e njerëzve të Serbisë në studiot e juaja televizive duhet të marrë fund; sepse kjo nuk është më gazetari, por tradhti morale dhe kombëtare; është traumë sociale, është dhunë kolektive ndaj nesh si komb politik.

A po merrni vesh, o depsëza!