Nënkryetarja e Parlamentit të Bernës që dha kontribut për viktimat e gjenocidit në Kosovë, flet për përvojat e dhimbshme

Intervistë me Katharina Baumann, Nënkryetare e Dytë në Parlamentin Kantonal të BernësBaumann: Të dëshmosh, të ndjesh me tjetrin dhe të ndash barrën e tij kërkon guxim dhe forcë.
Në një intervistë dhënë për ‘Bota sot’, Nënkryetarja e Dytë në Parlamentin Kantonal të Bernës, Katharina Baumann, ka folur rreth veprimtarisë së saj në këtë pozitë.

Zonja Baumann ka dhënë kontribut edhe në hulumtimet për viktimat e gjenocidit në Kosovë. Ajo ka folur për përvojat e saj me këto viktima.

P oashtu, ajo ka folur edhe për rolin e diasporës shqiptare në forcimin e marrëdhënieve mes dy vendeve.

ImageKatharina BaumannFoto galeri
Intervista e plotë:

“Bota sot”: Zonja Baumann, si do ta përshkruanit udhëtimin tuaj politik deri në rolin e Nënkryetares së Dytë të Parlamentit Kantonal të Bernës?

Katharina Baumann: Unë jam anëtare e Këshillit të Madh të Bernës tash e gati nëntë vjet. Megjithëse i përkas grupit më të vogël parlamentar, kam arritur të kultivoj marrëdhënie konstruktive me të gjitha partitë dhe fraksionet. Disa më kanë përshkruar si ndërtuese urash, dhe këtë e konsideroj një nder të madh. Jam e përkushtuar të kërkoj zgjidhje që gëzojnë mbështetje të gjerë dhe të avokoj aktivisht për to.

“Bota sot”: Si ndikon përvoja juaj në politikën kantonale të Zvicrës në qasjen tuaj ndaj çështjeve ndërkombëtare, siç është rasti i Kosovës?

Katharina Baumann: Në shikim të parë, pothuajse fare. Zvicra, dhe rrjedhimisht Kantoni i Bernës, është i lidhur me marrëveshje dhe kuadër ligjor të ndryshëm, ndërsa shumë nga këto çështje janë përgjegjësi kantonale. Njëkohësisht, është e rëndësishme të trajtohen thellësisht shqetësimet e një shoqërie moderne dhe multikulturore. Në këtë drejtim, Zvicra mund të shërbejë si model. Çështje si rasti i Kosovës janë—ashtu si shumë gjëra në politikë—të formësuara nga marrëdhëniet dhe përvojat personale.

“Bota sot”: Keni dhënë kontribut në hulumtimet për viktimat e gjenocidit në Kosovë. Si erdhi kjo lidhje personale dhe profesionale me Kosovën?

Katharina Baumann: Të quhet kontributi im “hulumtim” do të ishte paksa ekzagjerim. Por për shumë vite, kam qenë e angazhuar personalisht me rastet në mjedisin e prostitucionit dhe në luftën kundër trafikimit të qenieve njerëzore. Aty has në histori që janë pothuajse të padurueshme.

Lidhjet historike dhe kontekstet më të gjera, përfundimisht, të çojnë edhe te gjenocidi në Kosovë, mes shumë faktorëve të tjerë.

“Bota sot”: Çfarë ju ka bërë më shumë përshtypje gjatë punës suaj në rastet që lidhen me Kosovën?

Katharina Baumann: Historitë personale dhe hapja e njerëzve më prekin dhe më impresionojnë thellë. Çdo formë shtypjeje dhe abuzimi ndaj qenieve njerëzore duhet të dënohet pa ekuivok. Për fat të keq, historia botërore ka ndjekur një kurs tjetër. Të dëshmosh, të ndjesh me tjetrin dhe të ndash barrën e tij kërkon guxim dhe forcë.

“Bota sot”: Sa e rëndësishme është për Zvicrën dhe institucionet e saj që të vazhdojnë mbështetjen për drejtësi ndaj viktimave të luftës në Kosovë?

Katharina Baumann: Për të kundërshtuar harresën, duhet bërë gjithçka që është e mundur. Thirrja ime kryesore nuk është për hakmarrje; mëshira dhe dhembshuria na çojnë më tej. Çdo kryerës krimi është, në një mënyrë, edhe viktimë e rrethanave të veta. Por harresa do të ishte fatale. Të njëjtat gabime përsëriten shumë shpejt, vetëm se me pamje tjetër. Prandaj është thelbësore të përballemi me të vërtetën dhe ta emërtojmë hapur.

“Bota sot”: Zvicra ka një diasporë të fortë shqiptare. Si e shihni rolin e saj në forcimin e marrëdhënieve mes dy vendeve?

Katharina Baumann: Historia e Zvicrës është po aq e formësuar thellësisht sa ajo e Shqipërisë. Traditat formojnë kulturën dhe përcaktojnë një popull.

Megjithatë, shoqëritë paralele janë të vështira në çdo kontekst dhe duhet të shmangen. Në një vend multikulturor, respekti reciprok mund të jetohet përmes hapjes.

Nëse pranimi dhe dinjiteti ushtrohen në jetën e përditshme, diaspora shqiptare dhe Zvicra mund të takohen me të vërtetë. Dhe të mos harrojmë: edhe Zvicra mund të mësojë nga Shqipëria—për shembull, nga fryma sipërmarrëse dhe nga ambicia, dikur e zakonshme edhe këtu, për t’u siguruar që gjenerata e ardhshme do të ketë një të ardhme më të mirë.

“Bota sot”: Si do ta përshkruanit situatën në Kosovë sot krahasuar me vitet menjëherë pas luftës?

Katharina Baumann: Edhe pse kam lexuar mjaft për Kosovën, përveç një shëtitjeje në Malin Kallabak këtë verë, për fat të keq, asnjëherë nuk kam shkelur në tokën kosovare. Përshtypjet e mia janë të formësuara nga takimet këtu në Zvicër. Në to, ndjej një lloj normalizimi tek të prekurit. Njëkohësisht, shteti i Kosovës vazhdon të përpunojë trashëgiminë e vet historike, përfshirë gjenocidin e viteve ’90.

“Bota sot”: Çfarë mesazhi do të dëshironit t’u përcillnit qytetarëve të Kosovës dhe familjeve të viktimave të luftës?

Katharina Baumann: Ata që kanë përjetuar vetë vuajtje gjejnë shpejt rrugën drejt zemrave të shpirtërave të plagosur—pa marrë parasysh gjuhën, kulturën apo kombësinë.

Me mirëkuptim, respekt dhe dinjitet të ndërsjellë, hapat përpara janë të mundur. Dhe mbi të gjitha: të mos dorëzohemi!